Νιώθεις τη ζωή σου, λίγο ανεκπλήρωτη;

Υπάρχει ένα βιβλίο, το οποίο είναι αρκετά φημισμένο για το περιεχόμενό του και λέγεται "The writer's journey" και χρησιμοποιείται σε πάρα πολλά έργα, βιβλία, ιστορίες κτλ, διότι περιγράφει τη συνηθισμένη ιστορία ενός ήρωα και τα στάδια τα οποία περνάει... Είναι σαν να λέμε ένας σκελετός που μπορείς να τον βρεις στις πιο διάσημες ταινίες και βιβλία του κινηματογράφου και πάει κάπως έτσι...

Είναι τόσο πετυχημένος αυτός ο σκελετός επειδή πολλές φορές μοιάζει και με τις καταστάσεις της αληθινής ζωής...

Μέσα σε αυτό το κύκλο το σημείο Threshold σημαίνει πως φτάνει κανείς σε μία περίοδο της ζωής του όταν χρειαστεί να εξετάσει, το που βρίσκεται, τι έχει κάνει, που πάει και ποιος έχει γίνει...

Η ηλικία των 30 είναι ένα Threshold για πάρα πολλά άτομα, καθώς αντιπροσωπεύει ένα πέρασμα από μία εποχή σε μία άλλη...
Σε άτομα σαν και εμένα, τα οποία έχουν βάλει μεγάλους στόχους και έχουν μεγάλες απαιτήσεις για τον εαυτό τους είναι ένα "επικίνδυνο" σημείο που πλησιάζει και βρίσκεται εκεί σαν κριτής για να σου πει αν τα κατάφερες έως τώρα ή όχι...

Βλέπετε, σε λίγες μέρες, στις 25 του μήνα, κλείνω και εγώ τα πρώτα μου "άντα" και το πως νιώθω για αυτό δεν πέφτει μακριά από την προηγούμενη περιγραφή μου...

Το ορόσημο των 30 μιλάει για αυτά που έχεις καταφέρει δηλαδή για τα αποτελέσματα της ζωής σου.

Συνήθως αυτά που θεωρούμε αποτελέσματα είναι οι επιτυχίες στα κομμάτια της ζωής μας που είναι τα πιο σημαντικά για εμάς...

Δηλ. μία πετυχημένη σχέση

 Μία πετυχημένη καριέρα

Μία πετυχημένη κοινωνική ζωή

Μία πετυχημένη φυσική κατάσταση

Και κάπου εδώ τελειώνει η λίστα, με μία επιπλέον προσθήκη για κάποιους από εμάς που θέλουμε το Θεό σαν μία σχέση στη ζωή μας, με μία πετυχημένη πνευματική κατάσταση.

Σωστά έτσι;

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αν όλα αυτά θεωρούνται επιτυχίες για τη ζωή ενός ανθρώπου και οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν καταφέρει, αν όχι όλα τα παραπάνω, αλλά κάποια από αυτά τότε θεωρούνται πετυχημένοι ή εν μέρη πετυχημένοι...
Αν το παραπάνω ισχύει, τότε θεωρούμαι πως έχω αποτύχει σε κάθε ένα από αυτά τα σημεία...
30 και μόνος, 30 χωρίς το επίπεδο επιτυχίας που θα ήθελα, 30 και με μία κοινωνική ζωή η οποία περιορίζεται στο χρόνο και στο χρήμα που έχω να διαθέσω , 30 και βλέποντας το τελευταίο καιρό πως τα κιλά τα παίρνω τόσο εύκολα όσο ανασαίνω και τέλος, 30 και καταλαβαίνω πως είμαι θυμωμένος με τη ζωή (για το λόγο ότι δεν έχω τίποτα από αυτά που θα ήθελα και εφόσον δέχομαι πως ο Θεός είναι που με κατευθύνει στη ζωή μου, είμαι θυμωμένος με τη ζωή), άρα είμαι θυμωμένος και με τον ίδιο το Θεό... 

Σωστά έτσι;
Μην περιμένεις να σου πω πως είναι λάθος. Είναι όντως σωστά... Νιώθω όντως έτσι και μάλιστα το είχα τόσο καιρό στο μυαλό μου, όμως τώρα το καταλαβαίνω περισσότερο από ποτέ...

Γιατί, για ποιο λόγο δεν έχω αυτά που θέλω, γιατί δεν είμαι αυτό που θα ήθελα να είμαι;

Η απάντηση εδώ είναι εντελώς προσωπική και δεν περιμένω να εκφράζει τον κάθε έναν από εσάς.
Πολύ πρόσφατα ξεκίνησα να διαβάζω το φημισμένο βιβλίο του Rick Warren (ίσως από εδώ και πέρα να με ακούτε να το αναφέρω πολύ) "The Purpose Driven Life" το οποίο μιλάει για το σκοπό στη ζωή ενός ανθρώπου Σε ενθαρρύνω να το αγοράσεις όχι απλά άμεσα, αλλά ΧΤΕΣ και να αρχίζεις να το μελετάς καθώς πιστεύω θα σε φέρει αντιμέτωπο με το πραγματικό σου εαυτό και σκοπό στη ζωή.

Είναι αρκετά βαθύ και αυτό είναι και ο λόγος που έχει αλλάξει τις ζωές των περισσότερων ανθρώπων που το έχουν διαβάσει... Στο τρίτο κεφάλαιο μιλάει για 2 πράγματα: για τη δύναμη την οποία οδηγεί τη ζωή και τις αποφάσεις μας και για την ειρήνη που έχουμε μέσα μας...

Η δύναμη (driving force) η οποία οδηγεί πάρα πολλά άτομα είναι ένας παράγοντας έμπνευσης ή καταστροφής και συνήθως οι 5 μεγαλύτερες δυνάμεις είναι οι εξής: Καθοδήγηση από ενοχές, (συμπεριλαμβάνεται η ντροπή (shame) από παλαιότερες εμπειρίες), η καθοδήγηση από απέχθεια και θυμό (πληγές που μας στιγμάτισαν και πόνος που είτε εσωτερικεύεται, είτε προβάλλεται με ξεσπάσματα), καθοδήγηση από φόβο (πλέον δεν ελέγχεις αλλά ελέγχεσαι από μία δύναμη αντίθετη από την αγάπη και την πίστη). Επιπλέον έχουμε την καθοδήγηση από υλισμό (η κατάκτηση υλικών αγαθών σαν προστιθέμενη αξία για τη ζωή σου) και τέλος την καθοδήγηση από την ανάγκη για επιβεβαίωση (η ανάγκη να ικανοποιήσεις τις απαιτήσεις άλλων ανθρώπων έτσι ώστε να λάβεις την έγκριση ή την αξίωσή τους, η γνώμη τους σου δίνει κατεύθυνση και εσύ θέλεις να τους ικανοποιήσεις όλους).

Θυμάμαι πως από τα 18 μου που αποφάσισα να πάρω τη ζωή στα χέρια μου, αποφάσισα και να είμαι το άτομο που θα αποφασίζει το καλύτερο για εμένα. Ήθελα εγώ να έχω τον έλεγχο της ζωής μου και κανένας άλλος, έτσι άρχισα να ανεξαρτητοποιούμαι και έτσι λοιπόν, άρχισε να αλλάζει η ζωή μου.
Κατάφερα κάποια πράγματα, όπως μία εργασία που μου έκαναν προαγωγή, μία σχέση που ήταν θαυμάσια, μία κοινωνική ζωή που ήταν πλούσια και μία φυσική κατάσταση αρκετά καλύτερη, χωρίς ένα μεγάλο πνευματικό υπόβαθρο... Μέχρι τότε ο πνευματικός τομέας δεν ήταν καθόλου καλλιεργημένος. Το πρόβλημα της ζωής μου ξεκίνησε όταν, τελείωσε η σχέση μου με μεγάλο πόνο, έχασα την εργασία μου μετά από πολλά χρόνια προσφοράς, η φυσική μου κατάσταση δεν καλυτέρευε και η κοινωνική μου ζωή περιορίστηκε αρκετά μετά από αρκετά γεγονότα. Έτσι ήρθε η στιγμή που γνώρισα το είδος της σχέσης που ο Θεός ήθελε μαζί μου και τότε ήταν η κατάλληλη στιγμή για να πω "παίρνω ξανά τη ζωή στα χέρια μου και αποκτάω τον έλεγχο εγώ, ε και με τη βοήθεια τώρα του Θεού, τα πράγματα θα πάνε καλύτερα".
Οφείλω να σου πω, πως τα πράγματα δεν έχουν πάει και πολύ καλύτερα όπως κατάλαβες. Αυτό που είχα ήταν η νοοτροπία του "παίρνω τη ζωή μου στα χέρια μου" και προσπαθούσα να φέρω ειρήνη, ζώντας μία ζωή με καθοδηγητήρια δύναμη ενοχών, φόβου, θυμού, υλισμού και τρομερή ανάγκη για επιβεβαίωση, έχοντας από πάνω την εσφαλμένη αντίληψη πως είχα μία γερή και καλή σχέση με το Θεό χτίζοντας τη ζωή μου με καλά θεμέλια...

Δεν θα μπορούσα να έκανα μεγαλύτερο λάθος. Και ίσως δεν θα μπορούσες και εσύ να κάνεις μεγαλύτερο λάθος αν εξετάσεις τη ζωή σου και διαπιστώσεις αυτά που διαπίστωσα και εγώ.
Θέλω να έχω σχέση με το Θεό αλλά θέλω να ελέγχω το κάθε συστατικό της ζωής μου τόσο πολύ, που δεν αποδέχομαι το γεγονός πως όχι μόνο κάποια πράγματα είναι εκτός από τον έλεγχό μου αλλά είναι εντός απόλυτου ελέγχου από το Θεό. Ακόμα μάλιστα πως σε δύσκολες και πολύ δύσκολες καταστάσεις, ποτέ ίσως, όσο ζω δεν θα μάθω το γιατί έγινε από που δεν ήθελα, δεν πρόκειται επίσης να μάθω το πότε θα γίνει και αν θα γίνει αυτό που θέλω, όπως ακριβώς το θέλω και γενικά εφόσον όλα αυτά έχουν συντελέσει στη ζωή μου τελικά τι επιλογές θα πρέπει να κάνω για να μου έρθουν τα πράγματα έτσι όπως θέλω να μου έρθουν;

Δεν είναι εντελώς απελπιστικό να κυριαρχεί στην ημέρα σου αυτή η αίσθηση της ανικανοποίησης και της αβεβαιότητας; Όντως είναι...

Τότε πως μπορώ να σταματήσω αυτό το συναίσθημα, πως μπορεί η ζωή μου να ξεκινήσει να λαμβάνει αυτά που θέλω να λάβω και πως μπορώ εν τέλει να έχω ειρήνη μέσα μου;

Πρώτα πρώτα, αν η ζωή θα ήταν χωρίς προκλήσεις και προβλήματα, χωρίς πάλη κάθε μέρα, τότε δεν θα το ονομάζαμε Γη, αλλά Παράδεισος. Πιστεύω στον παράδεισο και ότι με τίποτα δεν είναι αυτό που ζω εδώ... Πρέπει να βάλεις στο μυαλό σου ότι η ζωή στη γη, είναι μία ζωή πτώσης και φθοράς. Δεν θα πρέπει να σε εκπλήσσει το γεγονός ότι μετά από τόσο πόνο, οι άνθρωποι συνεχίζουν και επιλέγουν τη βία και τον πόλεμο... Δεν έχουν όλοι καταλάβει ότι η αγάπη του Θεού θα μπορούσε να είναι ανάμεσά μας.

Και βγάζοντας αυτό από την άκρη θα αναφέρω πως πρέπει πλέον να έχουμε αποδοχή για αυτό ακριβώς το γεγονός. Πρέπει να αποδεχτούμε αυτά που δεν μπορούν να αλλάξουν. Δεν μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν, δεν μπορείς να αλλάξεις μία μεγάλη αναπηρία σου, δεν μπορείς να αλλάξεις έναν άνθρωπο που δεν σε αποδέχεται, δεν μπορείς να αλλάξεις τον θάνατο και την αρρώστια και άλλα πολλά στη ζωή σου.

Αν αυτό σε θυμώνει, καλά κάνει. Έτσι είναι τα πράγματα.

Ο ίδιος λόγος που σε θυμώνει, είναι και ο λόγος που η ειρήνη στη ζωή σου ζητά την ευκαιρία να εμφανιστεί...

Πόσο ποιά θα αγωνιάς για κάτι το οποίο δεν μπορείς να αλλάξεις; Γιατί να αγωνιάς για κάτι το οποίο είναι πέρα από το χειρισμό σου και τον έλεγχό σου; Ξέροντας πως αν δεν μπορείς να το αλλάξεις, απλά άστο να υπάρχει σαν ένα μάθημα της ζωής.
Άσε το ίδιο γεγονός της έλλειψης ελέγχου να είναι και η αρχής της ειρήνης που θα νιώσεις μέσα σου για τη περίπτωση αυτή, επειδή ξέρω πως ο Θεός έχει τον έλεγχο στα πάντα και για πάντα. Πιστεύω πως θα μπορούσε ο Θεός να αποτρέψει οτιδήποτε κακό έχει συμβεί στη ζωή μου αλλά δεν το έχει κάνει... Γιατί;
Η αλήθεια είναι πως δεν έχω απάντηση για όλα τα άσχημα που μου έχουν συμβεί και ίσως να μην πάρω την απάντηση ποτέ μου... Η απάντηση που έχω όμως για ένα μικρό κομμάτι, βρίσκεται στο σκοπό της ζωής μου, σε αυτό που γεννήθηκα για να εκπληρώσω. Η απάντηση βρίσκεται στη σχέση μου με το Θεό και στο γεγονός ότι θα πρέπει να νιώθω ειρήνη γιατί ξέρω πως εκείνος έχει τον έλεγχο της ζωής μου καθώς και τις ζωές των ανθρώπων γύρω μου.
Η ειρήνη βρίσκεται στην εμπιστοσύνη που έχω στο Θεό για το οτιδήποτε, καθώς αν ζω με εμπιστοσύνη τότε αποδέχομαι αυτά που δεν μπορώ να αλλάξω και αλλάζω αυτά που μπορώ ξέροντας ότι στη κάθε μου προσπάθεια η προσωπική μου ευθύνη συμβαδίζει με την εμπιστοσύνη του Θεού για τη ζωή μου.
Και όλα αυτά έχουν να κάνουν με τον λόγο τον οποίο υπάρχω και ζω εδώ στη γη.

Και σε ρωτώ...
Αν και δεν πήρες ίσως την απάντηση που περίμενες, εσύ γνωρίζεις ποιος είναι εκείνος, ο συγκεκριμένος και απόλυτα αδιάψευστος λόγος που ζεις τη ζωή σου;

 Γνωρίσεις την κινητήρια δύναμή σου/τα κίνητρά σου, παράλληλα με το σκοπό σου;

Αν όχι και αν οι απαντήσεις που έδωσες στον εαυτό σου δεν είναι σχηματισμένες μέσα σε 5 δευτερόλεπτα, σημαίνει πως δεν είναι απόλυτα ή δεν είναι καθόλου σχηματισμένες στο μυαλό σου...

Σαν συμβουλή, κάνε αυτή την κίνηση για να μπορέσεις να προχωρήσεις σε ένα άλλο στάδιο της ζωής σου, πολύ πιο ικανοποιητικό, αλλά κυρίως με περισσότερη ειρήνη και εκπλήρωση.
Μία εκπλήρωση που είναι μεγαλύτερη από την επιτυχία και από κάθε επιτυχία.
Ξεκίνα να διαβάζεις το βιβλίο "The Purpose Driven Life" του Rick Warren και μάλιστα επέλεξε να μπεις και στο site του για να ακούσεις τα audio που υπάρχουν εκεί για το κάθε κεφάλαιο. 40 κεφάλαια για 40 ημέρες... Η κάθε ημέρα είναι μία μέρα που σε κάνει να αναθεωρείς το λόγο ύπαρξής σου στη ζωή.

Αν και είμαι στο 3ο κεφάλαιο, μην έχοντας προχωρήσει πολύ στο βιβλίο, το βάθος που συναντώ και οι ερωτήσεις που κάνω στον εαυτό μου είναι τόσο δυνατές που η επιλογή στο να μείνεις παγιδευμένος, ακόμα και σε πράγματα τα οποία δεν ήξερες καν ότι σε απασχολούν, δεν υπάρχει...
Σου συνιστώ λοιπόν ανεπιφύλακτα, να το προμηθευτείς και αν δεν ξέρεις από που, στείλε μου mail (tsakirisbabis@gmail.com) ή μήνυμα στο facebook εφόσον είμαστε φίλοι εκεί (www.facebook.com/tsakman) για πληροφορίες.

Προσεύχομαι πως όσο δύσκολο και να είναι το ταξίδι το οποίο κάνεις αυτή τη περίοδο, να είναι μέρος από το σκοπό στη ζωή σου και να τον ανακαλύψεις σύντομα...